Bridget Jones's Baby (2016)

Zonder de input van Hugh Grant.was dit deel zeker niet zo sterk als de twee voorgaande delen. Renée Zellweger als Bridget Jones was "ineens" minder komisch c.q. geslaagd en nog niet eens gesproken over de verminkingen die ze aan haar gezicht heeft laten uitvoeren. Het timide, ronde en truttige karakter werd ineens een vrouw waar twee mannen om wisten te vechten. Het klopte niet en het was dan ook zelden grappig. Voor mij een echte domper op het "geheel".

Hier en daar echt wel hilarisch. Maar toch voelt het wel wat als een deel teveel. De grappen zijn er echt wel, maar het duurt hier en daar wat lang tot de volgende komt, en het hele gebeuren is ook wel net wat te veel voorspelbaar. De nieuwe acteurs in dit deel vond ik niet echt sterk, en Mr. Darcy was wat erg de automatische piloot aan het spelen. De een-tweetjes tussen Zellweger en Solemani vond ik dan wel weer goed werken.

Ik vond er niet veel aan, een tuttige, semi-grappige zwijmelfilm voor vrouwen. Het moeten kiezen tussen 2 mannen is een concept dat inmiddels wel achterhaald is, bovendien stoorde ik me enorm aan de hoofdpersoon. Zellweger trekt hier, zoals Onderhond al zei, de hele film lang rare bekken en haar overdreven Engelse accent kwam onnatuurlijk over. Het klunzige van Jones had in de eerste film nog wel iets charmants maar in dit deel begon het me een beetje te irriteren, net zoals haar voice over die constant te horen is. Qua humor is het ook niet mijn smaak, te braaf en op een enkele scène na heb ik hier niet om kunnen lachen. Ook het einde vond ik iets te makkelijk en echte emoties worden er niet los gemaakt. Deze film heeft het eigenlijk op alle vlakken nét niet. Geen voldoende.